Al weer een week voorbij, de tijd gaat sneller dan ik dacht.
Of zou het de leeftijd zijn?
De dagen smelten weg met van alles en nog wat: visite, bezoekjes, boodschappen, poetsen, kaarten, films kijken, boeken lezen, eten koken, eten eten, telefoontjes, chatten, etc.etc. Eigenlijk lijkt het wel of er te weinig uren in een dag zitten of te weinig dagen in een week.
Volgende week gaan wij wellicht naar Limburg, Richard en Freek gaan weer eens naar Tel Aviv en Baruch heeft ook weer zes weken geboekt voor eind februari.
Kortom, het normale leven gaat zijn gangetje, en we wachten op schokkender zaken en Kwatta en hééééél misschien een pyamaparty.
Groet Ron.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten