Zo langzamerhand verjaard 2007, Bert en Gaby hebben het al laten gebeuren, Freek doet het de 30ste, Joep de 29ste, Mientje is de 6de januari de klos. Vandaag de 28ste ben ik het slachtoffer. Alweer moet er een taart aangesneden worden. Alsof we nog niet genoeg gewicht meetorsen. Maar allé tussen het kerstbrood en de oliebollen door, past nog best een stukje gebak. Alvast:
en ineens zijn we een week verder. De kerstkaarten zijn de deur uit, het aussie-pakket is ergens boven de oceaan, F+R zijn in Israël, Naomi heeft nu ook een laptop maar nog geen internet, en de alternatieve kerstboom staat te stralen. Buiten worden de burenramen inmiddels ook fel verlicht. Het lijkt Disneyland wel. J was een paar dagen bij zijn zusje in Roermond en zo had ik even een relatie op afstand. Lekker rustig een boek gelezen en een aantal films gezien.
Nog steeds moeten de kaarsjes aangestoken worden, vandaag alweer het zevende en morgen alweer het laatste, waarna we ons kunnen overleveren aan de Hollandse Kerst. Een soortement van boompje heb ik al in elkaar gekunsteld en het pronkt al in onze vensterbank. Kerst kaarten zijn gekocht en het doosje voor Australië is bijna vol. Van het weekend beleefde het nieuwe toneelstuk van J zijn eerste openbare uiting. Op een Joods Feest speelde men enkele scenes uit "2 Kuni-Lemel", dat eind januari in zijn geheel in première zal gaan. Hieronder een impressie. Sorry voor het geluid: het was er heel rumoerig door andere aktiviteiten.
De afgelopen vijf dagen zijn we 3x culinair verwend. Bij R&F was het lek vinger lek duim: een lekkere zelfgemaakte tomatensoep, gevolgd door lamsbout met gekookte aardappelen, verse broccoli en peultjes. Er was fruit, koffie met gebak na. Twee dagen later aten we in het wokrestaurant onze buik vol en de jarige B voldeed de rekening. Tot slot was het gisteren raak bij E&J: een fijne minestrone gevolgd door een mals sudderlapje met wokgroenten en rijst. Tussen het kaartspelen door, na afloop van het eten, volgde nog een romig ijsje. Volgens mij zal de weegschaal een beetje doorslaan, ik durf niet te kijken. Bij geen van de gelegenheden was er een fotoapparaat present, doch op mijn oude website(spaces-zie hiernaast bij de links) verschijnen regelmatig nieuwe foto's, die ik via een ietwat ingewikkelde procedure onttrokken heb aan de vele powerpoint- presentaties die ik ook wekelijks in mijn mailbox vind. Plotseling was er ook weer een hapering in de betalingen van het UWV, had de controlerende arts verzuimd mij te bellen(was afgesproken ipv bezoek)met alle gevolgen vandien, de burocratische machinerie treedt automatisch in werking bij het ontbreken van ook maar één gegeven. Gelukkig belde hij gisteren, dus mijn banksaldo zou deze week nog aangevuld worden. Afwachten maar, want niets is zeker. Zo genoeg voor nu, hieronder nog een grappig filmpje en een groet van Ron.
Carola en Richard zijn op 21 november bedeeld met een wolk van een jongen: Jayden. Hieronder enkele shots van gelukkige ouders met nieuwgeborene.
Iedereen is hardstikke gezond en trots, inclusief oma's en opa's.
Als 2de nieuwtje kan ik jullie vertellen dat er inmiddels ruim honderdduizend (100.000) mensen een van mijn filmpjes op mijn YouTube-kanaal hebben bekeken:
Ging voor ons niet op vandaag: er was vis - op zijn Turks: gestoofd met allerlei andere oosterse kruiden. Kok van de dag was J, die liever niet wil dat ik z'n keukengeheimen prijs geef. Het wordt trouwens toch smullen deze week, morgen zijn we uitgenodigd bij R&F op 4 hoog en zaterdag zal B ons trakteren ter ere van zijn verjaardag. Dan zullen we opnieuw de wokspecialiteiten kunnen proeven, die we ook op onze bruiloft mochten eten. Niet dezelfde van toen natuurlijk, maar versere. U begrijpt, we zijn aan de beterende hand. Volgend bericht soon in this theater.
Jammergenoeg ben ik nog steeds een groot gedeelte van de dag tussen de lakens te vinden. Het gehoest en gezucht wil maar niet overgaan, ondanks de nodige antihoest medicijn en vitamine C drankjes. Tussendoor toch een filmpje in elkaar geflanst:
Wegens het voltooien van het 69ste levensjaar van mijn partner, vandaag slechts onderstaande samenvatting van de week. U begrijpt: wij hebben andere dingen te doen. Groet Ron.
De visite is huiswaarts naar Israël, heel tevreden naar hun zeggen. Als wij weer eens naar het Middenoosten vertrekken zijn we van harte welkom in hun stulpje, "all-in" wel te verstaan. Ondertussen liep J al een week met een druipneus rond en met alle daarbij horende verschijnselen. Hij is inmiddels aan de beterende hand, maar nu heb ik het te pakken. Dikke kop, verstopte neus, bottenpijn en veel hoest producerend. Het ziekst is echter iemand, die zich helaas niet wil laten behandelen. Een weekendarts laten komen en 8 uur op de eerte hulp mocht niet baten, terwijl boven een bed klaar stond voor betreffende, werd eigenzinnig het infuus uitgetrokken, daarbij kwistig bloed rondstrooiend. Dat was voor mij de beroemde druppel en ik ben dan ook vertrokken. Als iemand het zelf allemaal zo goed weet en niet naar raad en advies wil luisteren, dan moet er maar gevoeld worden. Van mijn kant heb ik genoeg van alle rare uitspattingen van de zieke. Egoïsme tegenover egoïsme, maar mijn eigen geestelijke en lichamelijke toestand is toch belangrijker, dan het gezeur van een zeur.
Ter ontspanning onderstaand filmpje van iemand wiens droom is uitgekomen en er hard voor gewerkt heeft. Luister en geniet. Groet Ron.
Ook al de eerste speculaasbrokken van het nieuwe sintseizoen geproefd? Indien iemand mij dat zou vragen, dan moest ik volmondig JA zeggen. Marsepein? JA. Pepernoten in een chocoladejasje? JA. Was het een moment van zwakte? Nee, meer opzettelijk "even proeven". Veel verleidingen weersta ik. Af en toe vind ik zo'n zoete inval echter volstrekt aanvaardbaar. Een appeltaart voorzien van een marsepeinen bodemlaagje, valt eveneens in die categorie. Wie het recept wil kan zich melden.
Er zullen in de komende feestmaanden vast nog wel meer van die momenten op mijn pad komen, ben benieuwd hoe vaak ik toegeef. Of niet.
Zo ook is het genieten van onderstaand liedje geen doodzonde. Wat een stem heeft die vent. Al is het wel heel zoet. Groet Ron.
De visite zet voor een paar dagen Limburg op zijn kop, dus hebben we even het rijk voor ons alleen. Is er ook weer tijd voor een nieuw filmpje. Deze keer is het ietwat frivoler. Bij die andere weblogsite had het vast negatief commentaar ontlokt van de watchdoggs.
In het verleden heb ik heel wat van die filmpjes gewoon weggegooid als ik ze toegezonden kreeg, maar tegenwoordig met mijn eigen kanaal enzo, denk ik dat ze wel door de beugel kunnen. De grens ligt bij wat IK denk wat wel en niet kan.
Andere zaken volgen in het komende bericht, binnenkort alhier, groet Ron.
De komende 2 weken logeren Gaby en Eddy uit Israël bij ons. Niet constant, er zijn plannen voor korte uitstapjes, het fijne weten we er nog niet van. Het spreekt voor zich dat er wel wat tijd gespendeerd werd aan het prepareren van de woning om het de gasten zo aangenaam mogelijk te maken. Dit houd onder andere in dat ik mijn bureau een tijdje moet missen. Daar komen we wel overheen. We zien wel wat er allemaal gebeuren gaat. Als jullie mijn kas een beetje willen spekken, kan dat door eens af en toe op de advertenties van Google te klikken. Het levert mij zo'n 15 cent per klik op. Richard & Freek zijn weer in het Heilige Land, Lydia is weer terug van Sicilië. De eerstvolgende zondag (28 0ktober) voltooid mijn oudere zus haar 53ste levensjaar, wellicht zit er een retourtje Vlissingen in. Dat beslis ik zaterdag. Joshua kan zowiezo niet - zijn toneelverplichtingen roepen hem. Sonja & Peter hebben een nieuwe traktor, dus nog even geen Europareisje. Carola, mijn petekind, is vandaag 25 oktober intiem getrouwd met haar Richard. Rond 14 November hoopt haar eerste spruit het levenslicht te aanschouwen. Verder ben ik zelf nog steeds bezig met het uploaden van al mijn filmpjes naar You Tube, hieronder volgt er weer eens een uit de oude doos.
In tegenstelling tot Rita en Jami mag ik van de opperhoofden blijven. Op mijn andere weblog, bedoel ik dan. Voorlopig stal ik daar nog al mijn foto's, in een iets andere stijl weliswaar, doch oordeel zelve door te klikken op de link elders op deze pagina. Terwijl hier in Amsterdam diverse mensen aan het mes geregen werden, de een of andere dader ook het loodje legde, de beruchte achterbuurtmaffia zich roerde middels enkele fikjes en de opperhoofden probeerden de vredespijp te roken, ging ons leventje gewoon door met de alledaagse dingen die er ook toe doen. Zo heb ik alle snoep uit de slaapkamer verbannen, in de veronderstelling dat het helpt om enkele kilo's kwijt te raken...... Tegelijkertijd is de eerste grote pan zelfgemaakte snert verschenen op het vuur. Nou ja, kookplaat. Klinkt minder romantisch, maar is net zo lekker. En plotseling was er ook nog een nieuwe zelfgemaakte sinaasappelchocoladetaart. Dat zal de afbraak van overtollig lichaamsgewicht niet aanmerkelijk versnellen. Gelukkig hoef ik niet alles alleen te verorberen, er klopt altijd wel iemand op de deur. Soms zie ik de ochtendgymnastiek voor het ontbijtjournaal en warempel- af en toe bewegen mijn armen mee. Nu de rest nog. Mijn darmen spelen het spel vrolijk mee in afwachting van slechtere tijden. Komende maand moet ik weer op visite bij de specialist. Dan hoop ik toch er iets lichter naar toe te gaan. Voorlopig zijn we in afwachting van de visites en logees. Maar dat wordt een andere keer getypt. Voor het weekend is volgt een aardig filmpje: groet Ron.
Dit wordt de tweede bijdrage aan dit weblog. Al menig uurtje heb ik mij geamuseerd met het samenstellen van de verschillende onderdelen. Zo zijn naar mijn mening de filmpjes op YouTube al goed te vinden. Ook het link-gedeelte heeft al een aanvang genomen. Nieuw is de advertentie-afdeling, links. Mijn klein portemonneetje zal een klein klikje van jullie kant zeer waarderen. Het een en ander ligt nu nog ter beoordeling bij een andere instantie. Voor zover ik weet heb ik iedereen die het aangaat een verhuisbericht gestuurd. Mocht ik iemand vergeten zijn....sorry. De kooktips volgen in een later stadium. Dit weekend smullen we alvast van gevulde courgettes, geïnteresseerden zullen nog even imaginair moeten watertanden. De fotoreportages denk ik te gaan plaatsen bij Flickr., ook van Google. Zodra dat is geschied meld ik het alhier. Gisteren zijn wij wezen kletsen en kaarten bij Eli en Jan.....and the winner is.....Juist. Een paar dagen eerder waren wij bij Richard & Freek en hebben aldaar weer eens lekker bijgekletst. Dankzij Baruch kunnen wij nu volop genieten van allerlei vers gefrituurde zaken. Maandag ga ik Kitty verlossen van een computerprobleem, tenminste als dat in mijn macht ligt- mijn kennis kent ook zo zijn grenzen. Dinsdag verwacht Marianne mij voor een lesje in computerkunde. Netty welkom back to the Lowlands. Gelukkig heeft Sonja een bericht gestuurd vanuit DownUnder, ben blij dat alles min of meer oké is. Eind oktober verwachten wij visite uit Israel, Gaby en Eddy, hoelang zij blijven weten we nog niet. Zo, dat was het wel weer even, tot de volgende keer. Groet Ron.
dit is mijn eerste blogartikel op deze plaats. Bij voorbaat mijn verontschuldigingen voor alles wat er nog niet klopt. Op MSNlivespaces voel ik mij niet meer zo thuis, ja zelfs een beetje weggejaagd. Big Brother was watching too much. Wellicht valt men hier niet zo over een verdwaalde borst of bil. Een klein probleem vormen de vele foto's die ik normaliter plaats. Voorlopig staan die nog op de oude plek. Of dat hier ook gaat lukken? Wie weet......
Binnenkort meer. Beneden kan je je abonneren, krijg je automatisch een seintje als er een nieuw bericht geplaatst is.
