Ineens spelen zich de meest onmogelijke scenario's in mijn hoofd af, bij het horen van niet zo leuke berichten. En dan....wordt ik er stil van. Sta ik met een mond vol tanden en weet niet wat te zeggen. Kortom: hoe ga ik er mee om?
Van de andere kant maakt mij dat ook geen koele kikker die zich nergens iets van aantrekt.
Ondertussen gaan de gewone zaken natuurlijk wel door. Je moet eten, lopen, visite ontvangen, op bezoek gaan, de huishouding doen en s'avonds in bed toch je gedachten verzetten met behulp van een mooi boek, de lente komt eraan: nieuwe plantjes op het balkon, een wandeling in het zonnetje, is mijn garderobe op orde?, dit blog schrijven( waar ik steeds meer tegenaan ga hikken), filmpjes uitzoeken en dan zijn we weer terug bij de eerste zin.
Deze week dus geen. Die die ik deze week verkregen heb, kan ik nu niet vertonen uit piëteit met .....
Dus laten we de beelden ook maar zwijgen.
Diegenen die het aangaat wens ik veel sterkte en in gedachten "huggen" we.
Tot de volgende keer, groet Ron.
