is het dezer dagen. Hebben we net de carnaval gehad, daarvoor de Arabische opstanden en daarvoor de Australische overstromingen, wordt Japan nu overvallen door hevige aardbevingen en wellicht een atoomramp.
Al die grote zaken staan in schril contrast met onze eigen dagelijkse kleinere rampspoeden en ziektes. Maar toch: wat voor de een een grote zaak is, is voor de ander wellicht van minder belang.
Het leed dat het dichtst bij iemand is is voor de betreffende enorm.
Van hieruit kan ik slechts meeleven en deze of gene die me na aan het hart ligt een hart onder de riem steken. Zo duim ik voor Wilma, hoop ik dat Sonja haar hondje kan houden, wens ik Wiel sterkte en voor alle andere zieken: sterkte gewenst.
Even een pauzemuziekje:
Woensdag vertrekken we voor een lang weekend naar het Zuiden.
We gaan Joshua's zus verblijden met ons bezoek en een beetje verwennen, want zij heeft het ook niet makkelijk.
Zaterdag schijnt er een feestje te zijn bij Loek&Wilma en dat willen we natuurlijk niet missen.
Dit was het wel weer even,
groetjes Ron.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten