De visite is huiswaarts naar Israël, heel tevreden naar hun zeggen.
Als wij weer eens naar het Middenoosten vertrekken zijn we van harte welkom in hun stulpje, "all-in" wel te verstaan.
Ondertussen liep J al een week met een druipneus rond en met alle daarbij horende verschijnselen. Hij is inmiddels aan de beterende hand, maar nu heb ik het te pakken.
Dikke kop, verstopte neus, bottenpijn en veel hoest producerend.
Het ziekst is echter iemand, die zich helaas niet wil laten behandelen. Een weekendarts laten komen en 8 uur op de eerte hulp mocht niet baten, terwijl boven een bed klaar stond voor betreffende, werd eigenzinnig het infuus uitgetrokken, daarbij kwistig bloed rondstrooiend.
Dat was voor mij de beroemde druppel en ik ben dan ook vertrokken. Als iemand het zelf allemaal zo goed weet en niet naar raad en advies wil luisteren, dan moet er maar gevoeld worden. Van mijn kant heb ik genoeg van alle rare uitspattingen van de zieke. Egoïsme tegenover egoïsme, maar mijn eigen geestelijke en lichamelijke toestand is toch belangrijker, dan het gezeur van een zeur.
Ter ontspanning onderstaand filmpje van iemand wiens droom is uitgekomen en er hard voor gewerkt heeft. Luister en geniet. Groet Ron.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten