Het bungalowtje was enigszins gedateerd, doch het gaat om de mensen die er gebruik van maken, nietwaar?
De reis er naar toe verliep vlotjes alleen de aankomst was een soort van dropping en zoek het maar uit.
Daar stonden we op het station van America(althans vlak erbij nl Horst-Sevenum), bij een gesloten stationsgebouwtje dat bewoont werd door de anti-kraakbeweging.
Op een vraag aan omstanders hoe het beste naar America te gelangen ( een vraag die ik eerder al in de trein stelde aan een drietal jongemannen en waar ik geen antwoord op kreeg, omdat alle drie geheel doof waren door het dragen van oortjes waar luide muziek uit scheen te komen, slechts holle ogen keken dwaas voor zich heen) was het antwoord: teruglopen langs het spoor.
Gelukkig bood de mobile dienstverlening een oplossing, middels een in allerijl gevoerd telefonisch overleg, dat resulteerde in de familie-afhaalservice in de persoon van broerlief Loek.
Enfin hieronder een kleine filmische impressie van de gezelligheid in de woonkamer en een kort fotografisch verslag.
Jammer dat DownUnder Sonja er niet bij was, maar wie weet een volgende keer.....?
Groet Ron.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten