achtertuin in de sneeuw
Helemaal verstoken van onze beste vrienden, maken we er het beste van deze week.
Joshua is van z'n lastige staar verlost, maar heeft nu wel weer een leesbril nodig.
Dus waarschijnlijk is dat "staaroog" minder goed dan zijn goede oog. Geen ramp, we hadden nog een la vol uit vroeger tijden.
Het logeetje schept natuurlijk een extra verantwoordelijkheid, vooral nu ze ook nog ziek is. Althans ziek, bij bepaalde bewegingen van haar lichaam, begint ze flink te kermen.
Ligt even stil en komt dan weer vrolijk tevoorschijn. Maar eten en drinken gaan goed, wandelen en behoefte doen ook en slapen doet ze heel veel. Ze krijgt pijnstillers met een ontstekingsremmer. De dierenarts dacht aan een hernia, maar of het dat echt is?
Dinsdag zijn de tabletten op, gaan we maar eens even naar de dierenarts.
Zelf ben ik net gekortwiekt door de kapper aan huis. Toch altijd wel weer een fris gevoel, al laat ik mij niet zo graag knippen.
Tot later, groet Ron.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten