zaterdagochtend

werd ik pas om 8 uur wakker en in de woonkamer hoor ik al enig gemompel van de anderen. De zege van Oranje was geloof ik een soort slaappil. Daarbij was er gisteravond laat nog bezoek uit Amerika: Eddy's broer viel na het elfde uur nog binnen.
's-Middags waren we bij Kaspi te gast geweest, die samen met Sjlomie uit Ashdod een heerlijk lunchbuffet(?-het was tussen 3 en 5 uur)in elkaar had geflanst. Er waren ook nog een paar andere gasten. Het eten was te veel om op te noemen: nadien barsten we zowat uitelkaar. Er werd afgewassen door gastheren:

Zo tegen zessen liepen we met Sjmulik op naar huis, met een tussenstop bij hem thuis. Van daar namen we een taxi, onze voeten konden ons gewicht niet meer meetorsen.
Na een dutje bleven we gezellig thuis, in afwachting van het jonge broertje uit de States. Tussendoor was er weer eten (Joshua had in de ochtend gevulde courgettes gemaakt) met meloen na.
De avond ervoor hebben we tot na enen op een terras aan het strand gezeten en gekletst met enkele bekenden, die we al ontmoet hadden op de party enkele dagen eerder.
Gisteren was er trouwens geen stranddag, er werd gepoetst in huis en wij hielpen een handje mee. Alles moest schoon voor de sjabbat(vandaag).
Wat we vandaag gaan doen weet ik nog niet, de bedoeling was strand, maar of dat nog lukt: het is al 09.45 en de helft slaapt nog en na twaalven ga ik echt niet meer.
Maar jullie zullen het nog lezen.
Groetjes Ron.